Wady wzroku: dalekowzroczność

Autor: Sebastian Kilichowski Dodano: 2 sierpnia 2022

W okulistyce wyróżnia się wiele rodzajów wad wzroku, przy czym jedną z nich jest dalekowzroczność. Może być ona dziedziczna, choć często występuje samoistnie, nawet jeśli u nikogo w rodzinie wcześniej jej nie zdiagnozowano. Co to jest dalekowzroczność, zwana też nadwzrocznością oraz jak leczyć tę wadę wzroku?

Przyczyny i objawy dalekowzroczności

Przyczyną dalekowzroczności jest skupianie światła w nieodpowiednim miejscu, co wynika z niewłaściwej budowy narządu wzroku. U osób widzących prawidłowo, promienie światła docierają do oka przez rogówkę, przechodząc kolejno przez źrenicę do soczewki. Promienie światła w głównej mierze załamuje rogówka oraz soczewka, aby mogły one zostać skupione w siatkówce. Tymczasem w przypadku dalekowzroczności światło docierające do oka skupia się już za siatkówką. W efekcie obraz staje się niewyraźny, jednak tylko w przypadku, gdy obserwujemy jakieś przedmioty z pewnej odległości. Wyróżnić można dwa rodzaje dalekowzroczności:

  • dalekowzroczność osiowa – gdy odległość pomiędzy rogówką a siatkówką jest zbyt mała,
  • dalekowzroczność refrakcyjna – gdy rogówka lub soczewka oka jest zbyt płaska.

Objawy nadwzroczności to przede wszystkim pogorszenie jakości widzenia, gdy dany przedmiot znajduje się w bliskiej odległości. W miarę jej zwiększania, dalekowidz zauważa wyraźną poprawę, w lepszy sposób dostrzegając nawet drobne detale. Objawy dalekowzroczności to także:

  • przemęczenie oczu,
  • bóle głowy,
  • rozmyty obraz,
  • pogorszenie ogólnej jakości widzenia na skutek nadmiernego wysiłku mięśni oka.

Pierwsze symptomy najczęściej zauważa się przypadkiem, na przykład oglądając telewizję bądź czytając książkę. Zauważyć można, że obraz z dalszej odległości staje się wyraźniejszy i pełniejszy, podczas gdy z bliska jest rozmyty i nieostry.

W jaki sposób koryguje się nadwzroczność?

Wiadomo już, co to nadwzroczność, jednak warto przyjrzeć się również sposobom jej korygowania. Niektórzy pacjenci próbują działać na własną rękę, poprawiając jakość widzenia poprzez akomodację, czyli wytężoną pracę mięśni oka. Ta metoda okazuje się skuteczna jedynie na krótką metę – dalekowzroczność powinna być zdiagnozowana oraz leczona przez specjalistę. W pierwszej kolejności należy więc zgłosić się na badania diagnostyczne – w tym celu można udać się do optometrysty bądź okulisty. W korygowaniu dalekowzroczności najczęściej stosuje się okulary bądź soczewki kontaktowe.

Okulary, co do zasady, może nosić każdy, a większość osób stosunkowo szybko się do nich przyzwyczaja. Szkła muszą być dodatnie, dzięki czemu załamują promienie świetlne, poprawiając tym samym jakość widzenia. Tymczasem soczewki najchętniej wybierane są przez pacjentów, którzy lubią aktywny styl życia.

DayShield – okulary z filtrem światła niebieskiego 40%

NightShield – okulary z filtrem światła niebieskiego 100%

Chirurgia refrakcyjna – czy warto z niej skorzystać?

Wiedząc, co to jest nadwzroczność i jak korygować wadę w nieinwazyjny sposób, warto uświadomić sobie, że istnieje jeszcze jedna, alternatywna metoda leczenia. Jest nią chirurgia frakcyjna, która pozwala trwale pozbyć się problemu. Tego typu zabieg wykonywany jest w specjalistycznych ośrodkach, przez doświadczonych lekarzy.

Chirurgia frakcyjna to dobre rozwiązanie dla osób, które nie chcą nosić soczewek ani okularów, a jednocześnie chcą w znaczący sposób poprawić jakość widzenia. Niemniej jednak zanim pacjent zostanie zakwalifikowany do zabiegu, musi przejść serię badań. Nie w każdym przypadku wada może być leczona chirurgicznie – wiele zależy od ogólnego stanu zdrowia pacjenta oraz stopnia zaawansowania zmian.

Dlaczego dalekowzroczność należy korygować?

Dalekowidz najczęściej zgłasza się po pomoc dopiero wtedy, gdy wada wzorku w znaczący sposób utrudnia mu codzienne funkcjonowanie. Niemniej jednak warto udać się do specjalisty już w momencie zauważenia pierwszych objawów dalekowzroczności. Jest to o tyle istotne, że nadmierne nadwyrężanie wzroku w celu poprawienia jakości widzenia nie tylko nie przynosi oczekiwanych efektów, ale również może prowadzić do rozwoju zeza zbieżnego i problemów z widzeniem obuocznym.

Nieleczona wada może się pogłębiać – pacjent widzi coraz gorzej, a poprawa jakości obrazu widoczna jest dopiero z bardzo dalekich odległości. Warto także zwrócić uwagę na konsekwencje, wynikające z nadmiernego forsowania wzroku. Bóle głowy, bóle oczu czy uczucie ciągłego zmęczenia w znaczący sposób pogarszają jakość życia, utrudniając wykonywanie codziennych obowiązków. 

Dowiedz się więcej o wadach wzroku, sprawdź nasze artykuły: